insandaki nefsi emmare,doğuşunda riyaset ve makam sevdasıyla dolu bulunduğundan tüm gayreti akranından üstün olmaktır.Bütün yardılışların kendisine muhtaç olmasını emir ve yasaklarına itaat etmelerini ve kendisinin kimseye muhtaç olmamasını ister.Bu ise uluhiyet davası ve Allahü Teala’ya şirk koşmaktır.Hatta bu bedbaht şirke bile yetinmeyip tek hakim olmak cüretindedir.Sabah namazını kılamayan kişi nefsini temizleyip arınamaz.Nefis belası insanın görünmeyen düşmanıdır ve onu cehennem ehli olma yolunda uğrastırır.Hadis-i Kudside Nefsine düşman ol çünkü o,bana düşmanlıkla dikildi…buyrulmuştur.