Eski Askeri Ceza Muhakemeleri Usulü Kanununda yer almış olan bir kavram. Adli amirin hukukçu niteliği yoktu ve mahkemenin bağlı olduğu askeri birliğin komutan ya da muadili makamda bulunan subaylarına denilirdi. Adli amirin dava açmak için emir vermek, davayı geri almak, kararlara itiraz, değiştirmek, mahkeme hükümlerini temyiz etmek vb. gibi gayet geniş yetkileri vardı.
1961 Anayasasının askeri yargı konusunda getirdiği yeniliklerin sonucu olarak, adli amirlik kaldırıldı ve bütün bu yetkiler hukukçu niteliği bulunan askeri kişilere verildi.
