1844-1912, İstanbul’da doğdu, yazar olan Ahmet Mithat Efendi, Babasının erken ölümü ile ailesi ile birlikte Vidin’e gitti. İstanbul’a döndüklerinde bir aktarın yanına çırak olarak girdi.
Ailecek gittikleri Niş’te Rüştiyeyi bitirdi ve Rusçuk’ta memur olarak işe başladı. 1864. Bu arada hem Fransızca çalışıyor hemde Tuna gazetesine yazılar yazıyordu.
1869’da Tuna gazetesinin başyazarı oldu. Bir ara Bağdat’a gitti.1871’de İstanbul’a dönerek Ceride i askeriyye gazetesinde yazılar yazmaya başladı.
Bu arada evinde kurduğu matbaasında kendi kitaplarını bastı. Namık Kemal ile tanıştığında Basiret’e yazılar yazıyordu. Devir ve Bedir adlı iki gazeteyle. Dağarcık vs Kırk-onhar adlı iki dergi çıkardı.
Sürgüne gönderildiği Rodos’tan üç* yıl sonra döndü ve Ittihad gazetesini çıkardı. Çeşitli devlet görevlerinde bulundu. Tanzimat romanının kurucularından biri olan Ahmet Mithat, edebiyatın öykü, roman dahil her türünde değişik konularda eser vermiştir.
Bazı eserleri öykü ve romanları: Kıssadan Hisse (1870), Hasan Mellah (1874), Hüseyin Fet-lah (1875), Feiatun Bey ite Rakım Efendi (1875), Vah (1881), Esrar-ı Cinayet (1883), Papazdaki Esrar (1890). Eski Mektuplar (1897), Jön Türk (1908).
Oyunları: Açıkbaş (1874). Ahz-i Sâr (1874). Siyavuş (1883). Eyvah (1884). Diğer eserle-ri: Kainat (1871-1881). Menfa (1876). Ekonomi Politik (1878). Avrupa’da Bir Cevelan (1889). Muhâberât ve Muhâverât (1893), Tarih-i Edyân (1911).
