Merkezi Orta ve Doğu Asya’da bulunan bir dil topluluğudur. Aslı bir coğrafya deyimi olan Altay adı Türkçe altın – Moğolca altan dilciliğe girmiş bir terimdir. Bu ad, dar anlamıyla Türkolojide kullanıldığı gibi, geniş anlamıyla bütün Altay uluslarının, yani Türklerin, Moğolların, Tonguzların, bazı dilcilere göre de Japonların ve Korelilerin dillerini içine alan diller grubunu anlatır.
Altay dilleri konuşan topluluklar, Altay toprakları sınırını aşarak, doğu ile kuzey doğu ve daha çok batıya doğru yayılmıştır. Akın eden ordularla beraber Altay dilleri ve özellikle Türkçe, Balkanlara. İç ve Doğu Avrupa’ya Kuzey Afrika’ya Yakın Doğu’ya İran ve Hindistan’a kadar yayılmış ve buranın dillerini etkilemiştir. Bugün Altay dillerini konuşanların sayısı 60 milyona yaklaşmaktadır.
Altay dillerinin tarih öncesi hakkında kesin bir bilgimiz yoktur. En eski metinleri ancak Türk grubundaki Orhon yazıtlarında buluruz. En eski Moğolca yazıt Onon ırmağı kıyısındaki Nerçinsk yöresinde bulunan granit üzerinde yazılı beş satırlık bir metindir. Bu metinde Cengiz Han’ın yeğeni anılmaktadır. Çin kaynaklarında Altay dillerine ait çok daha eski yazıtlar vardır.
