Aşık GARİP, saz şairi. 16. yüzyıl sonuyla, 17. yüzyıl başı arasında Anadolu ve Azerbaycan’da j aygınlaşan halk hikayesiyle yaşamının bu öyküye konu olduğuna inanılır. Yaratıcısı belli olmayan, ilk metin 1880’de taşbaskısı olarak yayıldı. Radloff kendi derlediği hikâyeyi 1869-1899’da yayımladı; Pertev Naili Boratav halk hikâyeleri geleneği içinde inceledi (1946); konuyu kendi anlatımlarıyla sunan yazarlar olduysa da (Selami Münir Yurdatap, Eflâtun Cem Güney) bu ürünler halk edebiyatı içinde değerlendirilemez. Aşık Garip, baba mirasını dalkavuklarla savurduktan sonra saz çırağı olan_Resul adlı Tebrizli bir gençtir. “Badeli Aşık” diye nitelenen yazgıyla düşte gördüğü Hızır’dan aşk dolusunu içer, özgün şiirlerle sanata başladığı gibi düşsel sevgilisi Şah Sanem’in yollarına düşer. İki sevgilinin birleşme zorlukları, parasal engelleri yenmek için Âşık Ga-rip’in diyar diyar gezip uğraşması, bilinen halk hikâyeleri çizgisinde konu ortaklıktandır. Bu esere yarı bir özellik kazandıran yan ise, Şah Velet’in, Sa-nem’den vazgeçip Garip’in kızkardeşiyle evlenmesi, Aşık Garip ile sevgilisinin de mutlu bir evliliğe kavuşmalarıdır. Bu iyimser ve olumlu konu, içindeki şiir örneklerinin gerçekliğiyle de desteklendiği için yüzyıllarca halk arasında ilgi çekmiştir.
