BAĞIŞIKLIK, insan ya da hayvan bedenine giren mikroorganizmalara (virüs, bakteri) ve yabancı maddelere karşı doğal ya da sonradan kazanılan korunma yeteneği (muafiyet). Bu alandaki gelişmeleri inceleyen ve sağlayan bilim dalına bağışıklıkbilim denir. Hastalık üreten virüs ve bakterilere karşı bedenin doğal tepkisini inceleyen bağışıklıkbilim, günümüzde organ aktanmında (kalp, böbrek vb) alerji durumlannda ve bedenin kendi konulanndaki antijenlere karşı antikor oluşturması diye bilinen hastalıklarda önem kazandı. Aynca, bağışıklık sürecinin kanser hücrelerine karşı beden savunmasındaki önemi saptandı. Vücut iki yolla bağışıklık kazanabilir: Doğal bağışıklık. Bireyin yapısal ve kalıtsal özelliklerine bağlıdır; değişik bir deyimle organizma doğuştan bazı hastalıklara karşı bağışıktır. Bazı durumlarda, örneğin organizmanın zayıf düştüğü ya da virüs toksinlerine yenik düştüğünde, etken ya da edilgen bağışıklık sağlanarak sonradan kazanılan bir savunma oluşturulur. Etken bağışıklıkta hastaya organizmasının antikor yapımını uyaracak zayıflatılmış hastalık içeren madde (antijen) şınngayla verilir; böylece yapılan bu aşıyla hastalık hafif atlatılarak, bazen de ömür boyu bağışıklık sağlanır. En çok uygulandığı hastalıklar difteri, boğmaca, tetanos, çocuk felci, çiçek, kızamık, tifo ve tüberkülozdur. Edilgin bağışıklıkta, gücü azaltılmış, etkinliği ısı ve kimyasal maddelerle yok edilmiş mikroplar vücuda aşılanır ya da içinde başka organizmada oluşmuş antikor bulunan serumlar uygulanır. Bu çeşit bağışıklık kısa süreli olur. Antikor ve antijen birlikte verilerek sağlanan bağışıklık. Antikorlar, büyük oranda üretilmelerine neden olan antijenle birleşerek, onu zararsız duruma getirir; değişik bir deyimle, vücudun savunma sistemiyle etkisizleştirilirler. genel kimyasal adı immünglobülinler diye anılan antikorlann 5 ana türü vardır. Kısaltılmış simgeleri: I9A, I9p, I9E, Içq, I9M. Görevleri arasında toksinleri etkisizleştirmek, bakterileri yok etmek, vücut salgılanna katılmak vb. vardır.
