Benim Hak konusunda bir sorum olcakdi. Annem ve babam, zamaninda bir cahilik yaparak, besinci katda aksam evinkapisini dört cocuklarinin üzerine kilitleyerek arkadaslarini ziyarete gitdiler bu esnada, ocagin üzerinde haslanmak olan eti unutdular. Biz cocuklar cocuk odasinda yatiyorduk. ben 10, Kizkardesim 7, Oglan kardesim 5 ve en kücük kizkardesim 2 yasindaydik. O gece ben aci dumanin kokusuna uyandim. Önce kapiyi actim, baktim aci duman geliyor, odaya girmesin diye kapiyi geri kapatdim, odanin camini actim. bir batdaniye alip odadan cikdim ve batdaniyeyi dumanin icinde cocuk odasinin önüne koydumki kardeslerimin yatdigi odaya daha fazla duman gitmesin diye. Sonra aci dumana dogru yürüdüm. Aci duman diyorum, nefes aldikca icimi yaniyordu, dumanin icinde görmeye calisdikca gözüm yaniyordu. O an icin benim tek düsündügüm kardeslerimdi. Dumanin icinde ocagin üzerinde icinden ates cikan kazani gördüm, hem aldim cesmenin altina koyup icindeki atesi söndürdüm. Bu arada Ellerimin yandigini fark etmedim. Ocagi kapatdim evin bütün camlarini actim. Oglan kardesim odadan cikdi, “Abla nefes alamiyorum” dedi. bende o an annem gili telefonla aramak istiyordum. Oglan kardesim besinci katin caminda disari dogru egildi, nefes alabilmek icin. Bir elimle ben Oglan kardesimin atletini tutdum, camdan düsmesin diye. Diyer elimlede telefonla Annem gilin gitdigi ayleyi aradim ve onlara “Ev yaniyor” dedim. Itfayeye polise haber vermedim. Olay almanyada oldu. Böyle bir durumda devlet beni ve kardeslerimi Velilerimiz bize bakamiyor diyerek yuvaya atar diye korkdum. Telefonu kapatdigimda, bir elimin dersi telefona, diyer elimin deriside Oglan kardesimin atletine yapisdikdan sonra ellerimin yandigini ve acisini hissetmeye basladim. Ozaman 7 yasinda olan kiz kardesim, 10 yasinda gölde oynarken fazla acildi, ben Babama “Kardesim boguluyor” dedim, babam inanmadi oynuyor sandi. Daha fazla babamin dikatini zorlamakdan ziyade, ben suya girdim kardesimi kurtarmaya calisdim, ben kardesimi nekadar cikarmaya calissamda kendimine tehlikeye atdim. Son care Oglan kardesimiz lastik oyuncak gemi üzerinde kürek cekerek suyu geziyordu. Onu cagirmaya basladim. Oglan kardesim geldi, bir elimle lastik oyuncak gemiden tutdum, diyer elimlede Kizkardesimi suyun yüzüne cekdim. Annemiz kabl hastasiydi, babamizda calisiyordu kardeslerimi ben büyütdün, onlara elimden geldigi kadar, yeri geldi Anne, yeri geldi Baba, abla, abi olmaya calistim. 12 sene elimden geligini yapmaya calistim, 20 yasinda kendi hayatimi yasamaya karar verince, bana düsman oldular. Rahmetli anemiz beni kardeslerimin gözünde kücük düsürüp kötülerken asil niyeti, bir sekil beni geri eve yönlendirmekdi. Ayni zamanda hastaligindan dolayida, bazen kendi bile söylediklerinin farkinda degildi. Rahmetli annemle ben ölmeden en son telefonda görüsdüm, kendisi son amaliyatinda ölmekden korkuyordu benden özür diledi helalik istedi bende “Önce hayirlisiyla amaliyatini ol, aylevi konulari sonra konusuruz, simdi gecmisteki hatalari bir telefonda düzeltmeye calismanin anlami yok” dedim. Rahmetli annem nekadar israr etdiysede amaliyatdan önce onunla tartismalar icine giripte, ne onu nede kendimi üzmek istemedim. Rahmetli annem ölmeden sözverdi “Amaliyatdan sag cikarsam bütün hatalarimi telafi edecegim Kizim” dedi ama ömrü yetmedi. Ölmeden son günlerinde beni anmis, kardeslerime derdini anlatmaya calismis, tahminimce amaliyatin ve ilaclarin etkisi altinda kendini yalnis ifade ederek, yine istememeden beni kötülemis. (Baya uzun bir ayle sorunu hikayasi, öyleki rahmetli anneme “ölününe bile gelmeyecegim” diye yemin etdim, sebepler baya bir derin. Örnek: sirf beni zorla biriyle evlendirmek icin, beni o adamla bir eve kapatdi ve ona sen kizimin kizligini al ozaman o seninle evlenir diyerek… gerisini yazmak istemiyorum ama sorunuzda olursa cevaplarim… niyeti beni evlendirip ölümünden sonrada aylesinin sorumlulugunu benim üzerime yüklemekdi.. .). Kardeslerimde son seviyede kaldilar, yani beni aylenin yüzkarasi olarak görmeye, bana karsi öyle davranmaya, ” Allah biliyor kulu inkar etsede” diyorum. Nezaman Kardeslerim bana “Sen bizim icin ne yaptin” diye sorduklarinda gecmisteki olaylari anlatdigimda. Kendilerinden sanki bana veremeyecekleri birsey istiyormusum gibi davraniyorlar, dinde bile, cikar yol ariyorlar. Ben sadece bazi olaylara vesile olmusum ama hak talep etmeye kakkim yokmus.
Ben kendim kardeslerime, hayatinizi bana borclusunu derken onlardan, bekledigim sadece “Saygi”. Ayle sorunlari yüzünden kardeslerim bana “Abla” demiyorlar. Arada sorun olan birde Kardesler arasinda Kiskanclik. Dört kardesiz, en büyükleri ben, benden sonra kiz, ondan sonra oglan, ondan sonra yine kiz. Benden sonra olan kiz kardesim, benim yerime büyük sayilmak istiyor, benden bile kendisine abla dememi bekliyor, Oglan tek oldugu icin büyük sayilmak istiyor, kendinden önce dünyaya gelen ablalarinda ona abi demelerini bekliyor, en kücükde abisini gücüne dayanarak ablalarini hic saymiyor.
Bu olaydan sonra benim kardeslerimin üzerinde bir Hakkim varmi, yokmu, yoksa sadece vesile olarakmi dünyaya geldim?
Ayni zamanda ben Rahmetli annemde de, annemin rahmetli babasindada ayni olayi yasadim. Ikiside ölmeden beni andilar benden özür dilemek istediler. Ama vijdan azabiyla vefat etdiler aynisini kardesleriminde yasamalarini istemiyorum, yani hatalarini son anda fark etmelerini, bu konuda ne yapa bilirim?
Saygilarimla Serpil **
