Cam elyafı, cam ipliği. Silisli kum, kireçtaşı, asitborik, alüminyum ve magnezyum karışımından elde edilir. Cam elyafı yapımının çok eski çağlardan beri bilindiği, Mısır ve Roma uygarlıklarından kalma gemi gövdelerinde kullanılan, halat biçimi camdan yapılma süslerden anlaşılmaktadır. 18. yüzyıldan başlayarak yeni bir gelişme sürecine giren cam ejyafı yapımı, 20. yüzyıl başlarında Almanya’da Hager kardeşler ve F. Rosen-ganth, ABD’de Harford ve Stafford tarafından geliştirilen, ve merkezkaç kuvvetine dayanan yeni bir iplik çekme yöntemi sonucunda, seri üretime dönüşerek çok kısa bir sürede yaygınlaştı. 1931 ‘de bu konudaki araştırmalarını hızlandıran Amerikan Owens-Illinois Cam firması, 1938’de Corning Glass firmasıyla birleşerek, Owens-Corning Fiberglass firmasını kurdu ve üç ayn yöntemle cam pamuğu ve cam ipliği seri üretimine başladı.
Cam elyafı üretim yönteminde, büyük bir ısıtma tankında üretilen cam, değerli madenden yapılmış bir elekten geçirilerek, yukardan aşağı V biçiminde püskürtülen iki basınçlı hava ya da buhar jeti arasında yaklaşık 1 mm kalınlığında iplikler haline dönüştürülür. Isıyla yapışkan hale gelen reçine yardımıyla döner bir kayış üzerine yapışan 20-25 cm uzunluğundaki bu cam iplikler, uygun bir yoğunluğa kadar sıkıştırıldıktan sonra, reçinenin katılaşması için fırınlanarak pamuk haline getirilir. Cam pamuğu en çok ses ve ısıya karşı yalıtkan ve inşaat malzemesi olarak kullanılır. Cam elyafı, bükümlü halat v%_ sürekli iplik olmak üzere, iki ayrı biçimde ve iki ayrı yöntemle üretilir, iplik çapının değişmesi önemli olduğundan, üretilecek cam ısıtma tankına küçük çakıl taneleri biçiminde ve eriyen camın elekten akış hızına göre ayarlanan sabit bir hızla doldurulur. Bükümlü halat biçimi elde etmek için, erimiş cam döner bir silindir yüzeyine püskürtülerek 25-30 cm uzunluğunda esnek iplikler elde edilir ve istenilen inceliğe getirilerek bir makaraya sarılır. Daha sonra, kullanılış amacına göre, istenirse yün ipliği gibi çekilip bükülerek dokuma ipliği ya da reçineye yapıştırılıp tabakalar halinde sıkıştırılarak yalıtkan malzeme haline getirilir. Sürekli tek tel cam ipliği elde etmek için, yüzlerce küçük deliği bulunan bir elekten geçirilip koyu bir tabaka halinde toplanan cam eriyiği çok hızlı dönen bir makara üzerine sarılır. Elde edilen iplik yaklaşık 5 mikron (0.005 mm) kalınlığında olduğundan, dokumacılıkta kullanılması için yüzlerce telli bir büküm haline getirilmesi gerekir. .Özellikleri. Cam elyafı oldukça sağlam, yanmaz, emici olmayan, çekme ve gerilmeye dayanıklı bir ipliktir. Küçük çaplı olmaları nedeniyle hacmine göre çok geniş bir yüzey oluşturan cam elyafı, özellikle dış yalıtkan olarak kullanıldığında, kötü hava koşullarından etkilenmemesi için alkalisi çok az ya da hiç olmayan özel bir camdan elde edilir. Bu cam genellikle % 14 alüminyum, % 17 kireç ve % 4 magnezyumdan oluşur. Cam pamuğu ve ipliği, yukarıda sayılan özellikleri nedeniyle, elektrik devre ve kablolarında ve yapılarda yalıtıcı olarak çok kullanılır. Yapılarda, sıcak su ve buhar kazanları ve borularında, soğutucularda cam pamuğu, bunların dışında kalan alanlarda daha çok bükümlü ya da tek telli cam ipliği yer alır. Cam elyafı, hafif yapılı plastik gövdeleri sağlamlaştırmak amacıyla, küçüklü büyüklü tekne gövdelerinde çok kullanılır. Özellikle ‘fiberglas’ olarak tanımlanan küçük deniz motorları giderek ahşap teknelerin yerini aldı. Cam elyafı alanında en son ve en önemli gelişmelerden biri, elektrik ve telefon kablolarında, bakır ve alüminyum yerine cam elyafı “iletkenler” kullanılmasıdır. Telli, çok kanallı sinyal iletimi alanında büyük bir aşama sağlayan optik cam elyafı kablolar giderek artan bir oranda bakır ve alüminyum iletkenli kabloların yerini almaktadır. Cam elyafı tablolar çok kanallı telekomünikasyon sistemlerinde giderek artan bir ‘oranda kullanılır. 1975’te Şişe ve Cam Fabrikaları A.Ş.’ye bağlı olarak kurulan Cam Elyaf Fabrikası ile cam elyafı üretilmeye başlandı
