Macar şairi (Ermindszent, 1877 – Budapeşte, 1919). Layık ve radikal eğilimli bir gazetecilik faaliyetinden sonra, şiiri uğraş edinmiş, sembolizme kaçan bir anlayışla, ulusal konuları Batı kültürünün verileriyle değerlendirmiştir.
Şiirlerini Yeni Şiirler (1906), kan ve altın (1907), Beni sevin (1910), ölülerin Başı (1918 adlı kitaplarda toplamıştır.
