Eski Türk devletlerinde devletin başının boşalması durumunda yerine kimin geçeceği konusunda kesin bir ilke yoktur. Ya ölen hükümdarın büyük oğlu, ya hanedanın en büyük ferdi veya hanedan üyeleri arasından hükümdarın vasiyet ettiği kişi geçerdi.
Bir başka yol ise hanedan ileri gelenleri, ordu komutanları, hanlığa bağlı aşiret ve boyların başkanları (beyler), yüksek dereceli devlet memurları ile şamanların oluşturdukları kurultayın tespit ettiği bir hanedan üyesinin hakan olarak belirlenmesiydi.
Bir hanedan tarafından idare olunan ülkelerde hükümdarlığın intikalinde iki gelenek söz konusu olmuştur. Senioratus yani, hanedan içerisinde yaşça en büyük olanın tahta geçmesi ve primagenitura yani, ancak en büyük oğlun tahta varis olabilmesi. Bu iki yöntemden hiç birisi Türk devletlerinde sürekli uygulanan bir kanun halini almamıştır. Ancak çeşitli dönemlerde bu yöntemlerden uygun olanlar seçilerek takip edilmiştir.
