AALTO Hugo Henrik A!var (1898-1976). Finlandiyalı ünlü mimar. Helsinki Yüksek Teknik Okulu’nu bitirdi. Adını ilk duyurusu 1922’de Tempere Endüstri Sergisi’yle oldu. 1927’de Turku kentinin 700. yılını kutlama sergisinin tasarımlarını yaptı. Erik Bryggman ile birlikte yaptı. Bu sergi İskandinav çağdaş mimarlığına örneklik etti. İkinci Dünya Savaşı başlangıcına dek gerçekleştirdiği yapılar ak dönemini oluşturur: Turku kentinde Turun Sanomat gazetesinin yapısı (1928-30), Palmio Sanatoryumu (1929-33), 1937 Paris, 1939 Nevvyork sergilerindeki Fin pavyonları, Toppilo’da ve Sunila’da Selüloz Fabrikaları ve konutlar (1930-39). Savaş sonrasında, tuğlayı çıplak kullandığı İçin Kırmm Dönem denilen sürede. A merlka’da Massachusetts Institute of Technology. Cambridge öğrenci Yurdu (1947), Saynatsolo Belediye Binası (1950-52), Jyvaskyla Pedagoji Yüksek Okulu yapıları (1952 57), Kültür Evi (1955-58) gibi önemli yapılar gerçekleştirdi. 1953’d€ Muuratsalo adasında kendine yap tığı evle İkinci Ak Dönemi başlar Berlin’de Interbau mahallesindek konut kitlesi (1955-57), Imatra’dc Vuoksenniska Kilisesi (1957-59) Paris yakınındaki Carra Evi (1956 58), Almanya’da Volswagen fabri kalorinin kültür merkezi. Helsinki’ de Enzo-Gutzeit büro binası (1960 65), Finlandiya Kongre Merkez (1967-75) ve ölümünden sonra ta-mamlanan Bologna’daki (İtalya) Kilise (1966-1978) son önemli yapıtlarıdır. Aalto, organik mimarlığın yetkin bir uygulayıcısıdır. İşi manierizme vardırmamayı bilmiştir. Bireycidir ve biçimcidir; ancak, insan ölçütlerinin değerini hiçbir zaman unutmamıştır. Ülkesinin genç mimarían onu ülkesinin konut sorunuyla ilgilenmemekle suçlamışlardır.
