İstibdat Dönemi. II. Abdülhamit’in İstibdat Dönemi (1876-1908) kapatılması, gazetecilerin çeşitli cezalara çarptırılması, yoğun sansür uygulanması, yayım organlarının ve çalışanlarının parayla satın alınması, gazetecilerin jurnalciliğe özendirilmesi, yabancı ülkelerde haberleşmenin önlenmesiydi. Tüm bu nedenlerle bu dönemde İstanbul’da yayımlanan gazetelerin sayısı dörde indi {Sabah, Tercü-man-ı Hakikat. İkdam. Mizan). Bu durum karşısında yönetime karşı olanlar yurtdışında gazete yayımlama yoluna gittiler. İkinci Meşrutiyet’in ilanından sonra basından sansür kaldırıldı (24 Temmuz 1908). Bu nedenle 24 Temmuz tarihi Cumhuriyet’in ilanından sonra Gazeteciler Bayramı olarak kabul edildi.