MİLLETLER CEMİYETİ, Birinci Dünya Savaşı’ndan sonra, uluslararası iş birliğini geliştirmek, barış, güvenliği sağlamak amacıyla kurulan örgüt. 1920′ de Versailles Antlaşması ile kurulan, merkezi Cenevre’de olan örgütün o zamanki adı Cemiyet-i Akvam idi. Cemiyetin kurulma aşamasındaki amacı, ileride çıkabilecek savaşlara engel olmaktı. Sonraları cemiyet, kurucularının amaçlarına ulaşmamakla birlikte dünya politikasında önemli bir rol oynadı. Ekonomik ve toplumsal alanlarda birçok iş başardı ve Birleşmiş Milletler’e birçok yönden çatı oluşturdu. Versailles Barış Antlaşması’m imzalayan ülkeler (32 ülke), doğrudan bu örgüte üye sayıldılar. Ayrıca 13 yansız ülke katılıma çağrıldı. Öteki ülkeler de, Cemiyet Genel Kurulu kararıyla üye olabileceklerdir. Ancak bu üç tür üyelerin tümü Milletler Cemiye-ti’ne hemen katılmadılar. Örneğin Almanya 1926’da, Türkiye 1932’de, SSCB 1934’de katıldılar. ABD ise örgüte hiç girmedi. 1919- 1939.arasında toplam 20 devlet de Cemiyete kabul edildi. Örgütün dağılmasından önce Japonya, italya Almanya, büyük çoğunluğu Latin Amerika ülkesi olan 14 devlet cemiyetten ayrıldı. SSCB, 1939’da çıkarıldı. Çalışma süresi içinde Milletler Cemiyeti, çeşitli zorluklarla karşılaştı, bunalımlar geçirdi. Örgüt, özellikle, 1931-1932 Çin-Japon Savaşı ile 1935-1936 İtalyan-Habeş Sa-vaşı’nda yetersiz kaldı. Ayrıca, 1936-1939 İspanya İç Savaşı, Avusturya’nın Almanya’ya işgali (1938), 1938-1939 Çekoslavakya’nın parçalanması, 1939 Almanya ile Polonya arasındaki Danzig Koridoru anlaşmazlıklarında etkili olamadı.
