PEKER Orhan, ressam (Trabzon 1927-İstanbul 1978). Güzel Sanatlar Akademi-si’nde Bedri Rahmi Eyüboğlu’nun öğrencisi oldu (1946-1951) 1951′-de ilk kez Devlet Resim ve Heykel Sergisi’ne katıldı. 1953’te ilk kişisel sergisini açtı. 1956′ da Salzburg’da Oskar Kokoschka’nın düzenlediği “Yaz Akademisi”ne katıldı, Almanya’da taşbaskısı resimlerini sergiledi. 1957’de İstanbul’a döndü ve iki yıl sonra Ankara’ya yerleşti. 1965’te Devlet Resim ve Heykel Sergisi’nde birincilik ödülünü kazandı, ertesi yıl “Yılın Ressamı” seçildi. Türkiye’de açtığı sergilerden başka Viyana, Budapeşte, Bükreş, Tunus ve Cezayir’de karma sergilere katıldı. Kitap resimlemeleri de yaptı. {Ağaca Takılan Uçurtma, 1974; Rüzgâr Ekmek, 1978, Gülibik). ölümünden bir süre önce yerleştiği İstanbul’da düzenlediği son sergisinde “güvercinler” konulu resimler yer aldı. Çalışmalarında yağlıboyadan başka baskı, yazı gibi tekniklerden de yararlanan Peker, soyutlamaya yönelik lekeci bir anlayışı yoğun anlatım içerik-leriyle kaynaştırarak özgün bir üslup oluşturdu. Başlıca resimleri: Kırmızı Evli Peyzaj, Çayır, Atlar ve Arabalar, Kedinin Rüyası, Kıyıda, Kedili Özden, At Bası, Güvercinler.
Alt
Recep PEKER
PEKER Recep, asker, politikacı (İstanbul 1889 ay.y. 1950). Kuleli Askeri İda-disi’nde okudu. 1907’de Harbiye’yi bitir-ti. Yemen’de, Trablusgarp’ta, Balkan Savaşı’nda, Birinci Dünya Savaşı’nda Rumeli ve Kafkas cephelerinde savaştı. Savaşlar nedeniyle ara verdiği Erkân-ı Harbiye’yi 1919da birincilikle bitirdi. Binbaşı rütbesiyle ve 20. Kolordu kurmayı olarak 4 Şubat 1920’de Anadolu’ya geçti, Kurtuluş Savaşı’na katıldı. Türkiye Büyük Millet Meclisi’nin açılışında meclis genel sekreteri oldu. 1923’te, Kütahya’dan TBMM’ye seçildi. Aynı yıl Cumhuriyet Halk Fırkası’nın genel sekreterliğini yaptı; Hakimiyeti Milliye Ga-zetesi’ni yönetti. 1924’te dahiliye vekili ve parti genel sekreteri, 1925’te ise milli müdafa vekili oldu. Başvekil İsmet Pa-şa’nın, Şeyh Said İsyanı karşısında izlediği politikayı yumuşak bularak görevinden istifa etti (1927). 1928’de nafıa vekilliğine atandı. 1931’de yeniden parti genel sekreteri oldu. Bu görevi sırasında devletçilik ve devrimcilik ilkelerinin parti programına girmesinde etkili rol oynadı. Harp Akademileri, üniversite ve yüksek okullara İnkılap Tarihi dersleri konmasını sağladı. 1935-1942 arasında Ankara ve İstanbul’daki üniversite ve yüksekokullarda Harp Akademisi’nde inkılap Tarihi dersleri verdi. 1. ve 2. Saraçoğlu hükümetlerinde dahiliye vekilliği yaptı (1942-1943). Şükrü Saraçoğlu’ nun istifası üzerine, 7 Ağustos 1946’da başvekilliğe atandı. Muhalefete karşı sert tutum takınması, TBMM’nin görüşüne başvurmadan devalüasyona gitmesi ve bütçe görüşmeleri sırasında Adnan Menderes ile sert tartışmalara girmesi, muhalefetin TBMM’yi boykotuna yol açtı. Bu durumun parti içinde ve dışında yarattığı bunalım sonucu, zorunlu olarak 9 Eylül 1947’de istifa eti. 1948’deki parti kurultayında, İsmet İnönü’ye karşı adaylığını koyduğu genel başkanlık seçimini yitirince politikadan çekildi
