Osmanlı Devleti Toprak Sistemi
Osmanlı’nın toprak sistemi denildiği zaman aklımıza ilk gelen tırmar sistemidir. Ancak tımar sistemi sadece toprak yapısına ilişkin değildir, tımar sistemi; mali, askeri ve idari gibi sistemleri içinde barındıran bir sistemin genel adıdır.
Bu sistem Büyük selçuklu ve Anadolu selçuklularında İkta sistemi adıyla uygulanmıştır. Osmanlı toprak sistemi üzerinde fetihler büyün oldukça önemlidir, fetihlerin durması devlet yapısını olumsuz yönde etkileyen en temel unsur olmuştur.
Osmanlı devletinde kullanılan topraklar ;
Mülki Topraklar: Osmanlı vatandaşlarının özel mülkiyetinde olan bu topraklar sahipleri tarafından vasiyete konu edilebilen, gerektiğinde tapu kayıtları alım ve satımla değiştirlebilen, yani alınıp satılabilen topraklardır.
Miri Topraklar : islam geleneğinde, fethedilen toprakların prensip olarak mülkiyeti miri arazi adıyla Hazine’ye kalmakta, siyasall iktidar da bu araziyi sadece kullanmak üzere fertlere bırakabilmekteydi. Osmanlı devleti de dirlik sistemi adıyla bu yönteme devam etmiştir.Bu şekilde değerlendirilen miri topraklar, özel mülkiyete konu olmadığından alınıp satılamaz, vasiyete konu edilemez yani miras bırakılamaz, ölen kişinin borçları bu topraklarından ödenemez. Miri topraklar Has, Zeamet, Tımar, Yurtluk ve Ocaklık olarak sınıflandırılır.
Vakıf ,
olmak üzere 3’e ayrılır.
