SULTAN VELED, (Karaman/Lârende 1226-Konya 1312); Mevlânâ Celâlettin Rûmî’nin (1207-1273) büyük oğludur. Babasının önünde yetişti, tasavvuf felsefesine bağlandı, adını taşıdığı büyük babasının (Sultanü’l Ulemâ Bahaettin Ve-led) yolunda din bilgilerini öğrendi (Şam), babasının yerini alan Çelebi Hüsamettin’in ölümü üzerine (1284) Mevlevîlik tarikatının şeyhliğine geçti, düzenini kurdu, kurallarını saptadı, tarikatını yaymada büyük basan gösterdi, Kon-ya’daki türbesinde babasının yanına gömüldü. Şairliğinin değerinden çok bir tarikat örgütleyicisi olarak etkinlik kazanan Sultan Veled, babası gibi eserlerini Farsça yazmakta birlikte 15 gazelin, mesnevileri arasında yer alan ve 367 be-yite varan Türkçe şiirlerin de sahibidir. Bu örnekler, Anadolu’da yazılmış ilk Türkçe şiirler sayıldığı için ayrıca bir öncülük önemi taşır.
Başlıca eserleri: Divan (Farsça), tbti-dânâme (Mevlâna konusunda ilk kaynak sayılır, Farsça, mesnevi, yaz. 1291), İnti-hânâme (Farsça, .mesnevi, yaz. 1301),
Maârif (Farsça, düzyazı). Sultan Veled Çelebi tarafından derlenip yayımlanmıştı: Divan-ı Türki-i Sultan Veled (1925). Mecdut Mansuroğlu yeni basımmı hazırladı: Sultan Veled’in Türkçe Manzumeleri (l958).Maârif (Bilgiler) eseri de Türk-çeye çevrilerek basıldı.
