Türkiyede Bitki Örtüsü Hakkında Bilgi, Konu Anlatımı, Kısaca , bitki örtüleri,
TÜRKİYE’DE BİTKİ ÖRTÜSÜ
Karadeniz Bölgesi, ormanların en gür ve bitki örtüsünün en çeşitli olduğu bölgedir. Bitki çeşidi bakımından da dünyanın en zengin yerleri arasındadır.
Kıyılara yakın yerlerde geniş yapraklı ağaçlardan meydana gelen ormanlar yaygındır.
Meşe, kayın, kestane, akçaağaç, dişbudak, karaağaç, ıhlamur en yaygın bitkilerdir. Orman altı bitkileri de çok sıktır; Karadeniz ormangülü, yabani fındık, sarmaşık çeşitleri. 1000 – 1500 metreler arasında karışık ormanlar yerahr. 1500 – 2000 metreler arasında sarıçam, köknar; Doğu Karadeniz Dağlarında 2000 metre yüksekliklerde ladin ağaçlarının yaygın olduğu İğne yapraklı ağaçlar, yaygındır. Daha yükseklere al-pin çayırlar yeralır.
Akdeniz kıyılarında 500 – 600 metre (bazı yerlerde 1000 metre), Ege kıyılarında 300 – 400 metre, Marmara bölgesinde 100 – 200 metre yüksekliğe kadar olan yerlerde maki bitki örtüsü yaygındır. Kısa boylu ağaç ve çalılardan oluşan makilerin yaprakları küçük parlak, mumlu ya da tüylü, küçük gözeneklidir. Bu özellikler ile yaz kuraklığına dayanabilirler. Zakkum, zeytin, defne, kızılcam, kekik, lavanta, lübnan sediri ve bazı meşe türleri en çok görülen bitkilerdir. Yükseklere çıkıldıkça sıcaklık azalırken, yaz kuraklığı ortadan kalkar çoğunluğu meşelerden oluşan geniş yapraklı bitkiler yeralır.
Yükseklere çıkıldıkça sıcaklık azalmaya devam eder. Karışık ormanlar ve daha yükseklerde iğne yapraklılar yerahr. Daha yükseklerde Alpın çayırlar yer almaktadır. Fethiye, Köyceğiz çevresinde endemik (ender) bir bitki olarn sığla ağacı (günlük ağacı) ndan elde edilen sığla yağı önemli bir hammaddedir; kozmetikte kullanılır.
İç Anadolu Bölgesinde, Doğu AnadoluBölgesinin çukur yerlerinde, Güneydoğu Anadolu Bölgesinde bozkır bitkileri yerahr. Bozkır bitkisinin ortaya çıkmasında en önemli etken kuraklıktır. İlkbaharda yağışların artmasıyla veya eriyen karların etkisiyle yeşeren bozkır bitkileri yaz ortalarına doğru kururlar. Bozkır bitkileri geven, kardikeni, çoban yastığı, boğa dikeni, deve dikeni gibi bitkilerin yaygın olduğu kurakçıl ot topluluklarıdır. Nemliliğin arttığı yerlerde yer yer ağaç toplulukları ve çalılar bulunur. Ormanların tahrip edilmesi ile meydana gelen bozkır bitkilerine antropojen bozkır adı verilir.
İç Anadolu Bölgesinin yüksek yerlerinde ormanlar yaygındır. Özellikle Yukarı Kızılırmak Bölümünde iğne yapraklı ormanlar yerahr.
Güneydoğu Anadolu Bölgesinde, Akdeniz bölgesine yakın yerlerde makiler, Güneydoğu Toros-lar’da ormanlar yerahr.
Bölgenin güneyine doğru gidildikçe yeralan bozkırlar giderek seyrelir.
Doğu Anadolu Bölgesinin orta yükseklikteki dağlarında iğne yapraklı ormanlar yerahr. Sarıkamış çevrelerinde sarıçam ormanları yaygındır.
Daha yüksek yerlerde sıcaklığın azalması gür otların ortaya çıkmasına yol açar. Buralardaki alpin çayırlar (dağ çayırları) yaz yağışları ve eriyen karların sağladığı nemlilikle gürleşir.
Türkiye’de iklim özelliklerinin gösterdiği çeşitlilik hem tabii bitki örtülerinin çeşitli olmasını sağladığı gibi, hem de kısmen tarım ürünlerinin farklılığına yol açar.
