Osmanlı Devleti topraklarında yaşayan Türkler, Osmanlı Devleti’nin dağılmasından sonra doğup büyüdükleri vatanlarında azınlık durumuna düşmüş, baskı ve zulüm görmüşlerdir. Bulundukları ülkelerden evlerini ve topraklarını terk ederek Türkiye’ye gelmişlerdir.
1923-1961 yılları arasında Bulgaristan, Yugoslavya, Yunanistan ve Romanya başta olmak üzere diğer Balkan ülkelerinden Türkiye’ye gelenlerin sayısı 2.200.000’i bulmuştur. Ayrıca 1988 yılında, Bulgaristan yönetiminin baskısına dayanamayan 500.000 kişi Türkiye’ye göç etmek zorunda kalmıştır.
Göçlerin büyük kısmını, bulundukları ülkelerde baskılar nedeniyle yaşama imkanı bulamayan insanlar, küçük kısmını ise mübadele yoluyla gelenler oluşturmaktadırlar.
1960’lı yıllardan sonra Türkiye’den binlerce kişi, başta Avrupa ülkeleri olmak üzere, dünyanın birçok ülkesine işçi statüsünde gitmişlerdir. Bunların büyük bir kısmı daha iyi şartlarda iş bulmak amacıyla göçmüşlerdir. Bugün Avrupa’da yaşayan Türklerin sayısı 3,5 milyonu bulmaktadır. Bunların yaklaşık 2,5 milyonu Almanya’da diğerleri ise Hollanda, Belçika, Fransa , Avustralya ve İsviçre’de yaşamaktadır.
Türkler; ABD’ye, Türk cumhuriyetlerine, Orta Doğu ülkelerine de çeşitli nedenlerle göç etmişlerdir.
1965 yılından itibaren başta Almanya olmak üzere diğer Avrupa ülkeleri de Türkiye’den göçmen talep etmiştir. Avrupa’ya giden Türk göçmenler, başta sanayi olmak üzere birçok iş kolunda çalışmışlardır. O yıllarda, Avrupa’ya giden işçilerimizden bir kısmı bugün işveren durumuna gelmişlerdir.
1974 yılında petrol krizi baş gösterince Avrupa işçi almayı yavaşlatmıştır. Türk işçiler, daha sonra birer petrol ülkesi olan Arabistan veLibya başta olmak üzere Orta Doğu ülkelerine işçi olarak gitmeye başladılar.
